Manos @ UTMB

UTMB 2015 Αποσπασμα απο το αρθρο του www.advendure.com

Ελλήνων επέλαση στο UTMB® 2015!

Όχι άδικα θα λέγαμε μιας και επίκεντρο της διοργάνωσης είναι μία τοποθεσία σύμβολο της ορειβασίας και των αθλημάτων βουνού γενικότερα που δεν είναι άλλη από την κοιλάδα του Chamonix. Η μερίδα του λέοντος προφανώς ανήκει στο κύριο γεγονός της διοργάνωσης, τον Ultra Trail du Mont-Blanc ή UTMB® όπως είναι πιο γνωστός. Γνήσιος 100 miler ( …και κάτι!) με μεγάλες κλίσεις, τόσο ανηφορικές, όσο και κατηφορικές που φτάνουν συνολικά τα 10.000 μέτρα υψομετρική διαφορά (φέτος προστίθενται 2 επιπλέον χιλιόμετρα φτάνοντας τα 170 και 400 περίπου μέτρα υψομετρικής), ο UTMB® δεν θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την περιγραφή του φίλου Νίκου Πετρόπουλου στο blog του (ίσως από τις αναλυτικότερες περιγραφές της διαδρομής του αγώνα) ο οποίος κατέχει και την καλύτερη επίδοση έλληνα, τις μέρες που ονειρευόμασταν την δική μας συμμετοχή: «Η πρωτη κατηφορα προς το Saint Gervais. Τεχνικα ευκολη αλλα η κλιση απιστευτη. Ξερω οτι ειναι νωρις στον αγωνα και πρεπει να προστατευσω τους τετρακεφαλους αλλα και να πηγαινεις φρεναριστα δεν ειναι καλυτερη λυση». Κάτι που αντιληφθήκαμε και εμείς από πρώτο χέρι όταν το 2013 ξεκινούσαμε την δική μας περιπλάνηση στον σπουδαίο αυτό αγώνα!

Μαγικές εικόνες σαν κι αυτή θα ζήσουν χιλιάδες δρομείς στους αγώνες του UTMB® | Photo (c) Pascal Tournaire

Μεγάλο ατού του δεν είναι άλλο από το κύριο συστατικό κάθε αγώνα το οποίο δεν είναι άλλο από την διαδρομή του. Το ΤΜΒ (Trail du Mont-Blanc), το μονοπάτι δηλαδή που περιβάλλει το Λευκό Όρος είναι ίσως το πιο πολύ-περπατημένο σε όλο τον κόσμο. Περνάει από μαγευτικές κοιλάδες, πανέμορφα χωριουδάκια, σκαρφαλώνει ανεμοδαρμένες κορφές, διασχίζει 3 χώρες και όλα αυτά χαρίζοντας εντυπωσιακή θέα στην χιονισμένη κορφή του Mont-Blanc, στις απότομες κορφές που το περιβάλλουν και στους αενάως κινούμενους παγετώνες που κόβουν την ανάσα. Αυτά, συνοδευόμενα από το εκπληκτικό κλίμα που δημιουργούν οι κάτοικοι της περιοχής, συμβάλλουν στο να ζήσει ο αθλητής μια εκπληκτική αγωνιστική –και όχι μόνο- εμπειρία.

Photo (c): UTMB®

Βεβαίως, τα τελευταία χρόνια εκτός του κύριου αυτού αγωνιστικού γεγονότος και λόγω της αυξημένης ζήτησης, η διοργάνωση έχει φτάσει στο σημείο να διοργανώνει ταυτόχρονα και σε διάστημα μόλις λίγων ημερών έξι συνολικά αγώνες με πιο πρόσφατη προσθήκη τον YCC, αγώνα που απευθύνεται σε νέους 16 – 22 ετών. Δεύτερος στις προτιμήσεις του κοινού έρχεται ο CCC®, συντομογραφία του Courmayer – Champex – Chamonix, αγώνα 100 χιλιομέτρων που «πατάει» σχεδόν εξ’ ολοκλήρου πάνω στο 2ο μισό του UTMB®. Τρίτος κατά σειρά προτίμησης έρχεται ο TDS® (Sur les Traces des Ducs de Savoie, 119χλμ 7.250D+), ίσως ο πιο σκληρός αγώνας της διοργάνωσης αφού κινείται σε πιο τεχνικά τερέν ξεφεύγοντας από το γνωστό μονοπάτι TMB. Η περσινή προσθήκη στο «μπουκέτο» του UTMB®, o OCC (Orsieres – Champex – Chamonix) συνέχισε φέτος την επιτυχημένη παρθενική εμφάνιση του 2014 αφού όντας ο πιο εύκολος αγώνας της διοργάνωσης (53χλμ, 3.300 D+) έφτασε σε πληρότητα αιτήσεων συμμετοχής το 255% (4.329 αιτήσεις) ξεπερνώντας ποσοστιαία όλους τους υπόλοιπους! Στην σκιά όλων των προηγούμενων, ο αγώνας που ουσιαστικά … δεν είναι αγώνας αφού δεν έχει κατάταξη, ο PTL® (La Petite Trotte à Léon) των 300 χιλιομέτρων και 26.000 μέτρων υψομετρικής διαφοράς ο οποίος δεν κινείται σε σηματοδοτημένο μονοπάτι ενώ οι αθλητές του αγώνα που συμμετέχουν σε ομάδες των 2 – 3 ατόμων κινούνται με πλήρη αυτονομία.

Photo (c): UTMB®

Χρονιά μιας μεγάλης αλλαγής είναι η φετινή για την κορυφαία αυτή διοργάνωση αφού περί τα μέσα Νοέμβρη έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία η είδηση του «διαζυγίου» UTMB® – The North Face. Με μία λιτή ανακοίνωση η διοργάνωση στην επίσημη ιστοσελίδα της ανακοίνωσε την λήξη της συνεργασίας του UTMB® με την εταιρεία που δάνειζε το όνομά της στον τίτλο του αγώνα από την 1η χρονιά διεξαγωγής του, την The North Face®. Ταυτόχρονα σε μία άλλη ανακοίνωση η διοργάνωση καλωσόριζε τρία μεγάλα brands για χορηγούς, εταιρείες με μακρά ιστορία και μεγάλο όνομα στον χώρο του outdoor, τις Columbia και τις θυγατρικές της, Mountain Hardwear και Montrail. «Η Mountain Hardwear είναι πια περήφανος συνεργάτης του UTMB®, ενός γεγονότος που συγκεντρώνει την μεγαλύτερη και πιο ποικιλόμορφη παγκόσμια κοινότητα του outdoor, του βουνού και του ορεινού τρεξίματος για να δοκιμαστούν στα πιο απαιτητικά, όμορφα μονοπάτια που εμπνέουν και προκαλούν δέος», είχε αναφέρει ο «γνωστός» μας, Πρόεδρος της Mountain Hardwear Topher Gaylord, παλιός πρόεδρος της The North Face και διακεκριμένος δρομέας με διακρίσεις τόσο στον αγώνα όσο και σε άλλους αγώνες ανά τον κόσμο συμπεριλαμβανομένου και του δικού μας Αέθλιου (Νεμέα – Ολυμπία) το 2008 στον οποίο μάλιστα είχε τερματίσει νικητής! Ακούγοντας το όνομα του Topher Gaylord, προέδρου της Mountain Hardwear από το 2010, δεν μας κάνει έκπληξη η ανάληψη των χορηγιών αυτών από την Columbia και τις δύο θυγατρικές της, μιας και το όνομά του σαν πρόεδρος της The North Face είναι συνυφασμένο τόσο με την δημιουργία του αγώνα όσο και την δυναμική που ανέπτυξε ο UTMB® στα μετέπειτα χρόνια. Θα έχει ενδιαφέρον λοιπόν φέτος να δούμε κατά πόσο αυτή η μεγάλη στρατηγική αλλαγή επηρέασε ή θα επηρεάσει στο μέλλον την διοργάνωση.

Ο λόγος στους έλληνες δρομείς!

Εν μέσω καλοκαιρινών διακοπών αλλά και ... τάπερινγκ ενόψει των αγώνων τους στο Chamonix, επικοινωνήσαμε με μερικούς αθλητές για να μας πουν τις σκέψεις, τους στόχους, τις προβλέψεις τους ή οτιδήποτε άλλο σχετικό με τον αγώνα!

UTMB®

Τσουκανέλη Αλεξάνδρα: Η ώρα για το ταξίδι και τον αγώνα έφτασε!!! Πάντα ο χρόνος τρέχει χωρίς εμπόδια και καθυστερήσεις. Θα πάω λοιπόν σε μια απίστευτη διοργάνωση σε έναν πανέμορφο τόπο. Είχα την τύχη και την χαρά να τερματίσω το CCC® το 2011 και το UTMB® το 2012. Ενθουσιασμένη ήθελα να είμαι εκεί και την επόμενη χρονιά, έχασα όμως την κλήρωση δύο συνεχόμενες χρονιές. Την τρίτη λοιπόν πληρώντας τα κριτήρια είχα το δικαίωμά συμμετοχής. Οι ατυχίες πολλές........ Θα ζήσω τη μαγεία για αγώνα και των Άλπεων με τον δύσκολο!!! Για μένα αυτή τη φορά στόχο, να τερματίσω. Καλά να περάσουμε λοιπόν και να γυρίσουμε όλοι υγιείς και χαρούμενοι!

Αναγνωστόπουλος Βασίλης: Στο Σαμονί λοιπόν και πάλι !! Μετά το CCC® του 2011 και το ψαλιδισμένο UTMB® του 2012 ξανά στις Άλπεις. Μία διοργάνωση που προσωπικά με ελκύει ιδιαίτερα. Με αρκετά διαφορετικά στοιχεία κάθε φορά. Η λαχτάρα της πρώτης φοράς με τα συναισθήματα έντασης και χαράς, η μικρή απογοήτευση της δεύτερης λόγω των καιρικών συνθηκών που δεν επέτρεψαν την κανονική διεξαγωγή του αγώνα και τώρα η προσμονή με περίσσεια σύνεση και προβληματισμό !! Προβληματισμό που έχει να κάνει με τις δυσκολίες του αγώνα αλλά και το γεγονός ότι δεν είμαι στην κατάσταση στην οποία θα ήθελα να βρίσκομαι. Κάποια προβλήματα στην προετοιμασία αλλά και κάποιες εξωαγωνιστικές ατυχίες με έβγαλαν εκτός τροχιάς το τελευταίο δίμηνο. Ένας τέτοιος αγώνας μπορεί να κρύβει απρόοπτα, όπως όλοι ξέρουμε, που μπορεί να καθορίσουν πολλά και να μην επιτρέψουν την επιτυχή έκβασή του (καιρικές συνθήκες, τραυματισμοί, στομαχικές διαταραχές κ.ά.).  Όμως το κλίμα αυτών των ημερών στο Σαμονί, αλλά και σε όλες τις γύρω κοινότητες, είναι τόσο γιορτινό για τους δρομείς του βουνού που σου δίνει την επιπλέον ώθηση που θέλεις. Προσωπικά θεωρώ πως είναι μία διοργάνωση που αξίζει να τη ζήσει ο καθένας από εμάς που αγαπούμε το ορεινό τρέξιμο. Μία διοργάνωση που μπορεί να έχει και τρωτά σημεία αλλά δεν παύει να είναι η κορωνίδα στους αγώνες του ορεινού τρεξίματος και γι αυτό προσελκύει δρομείς από τόσες χώρες όσο καμία άλλη. Έστω και αν έχει παίξει και το μάρκετινγκ το ρόλο του σ’αυτό. Θέλω να ευχηθώ σε όλους τους Έλληνες φίλους που θα συμμετάσχουν στους αγώνες καλή επιτυχία στο στόχο τους, μα πάνω απ’ όλα να το διασκεδάσουν με την ψυχή τους !! Όσο για μένα ο εμπρόθεσμος τερματισμός θα είναι κατόρθωμα… Αλλά, όπως ακούς παντού στη διάρκεια της διαδρομής από τον κόσμο που εμψυχώνει τους αθλητές, …allez courage !!

Τάσος Βάρβαρος:Πριν από 9 χρόνια ξεκίνησα το ορεινό τρέξιμο στα μονοπατάκια της Πεντέλης και μετά από μισό χρόνο συμμετείχα στους πρώτους μου αγώνες, στον γύρο της Πάρνηθας και στο πρώτο Alpamayo. Σιγά σιγά τα χιλιόμετρα αυξήθηκαν και αργότερα ήρθε ο πρώτος ultra στο Πήλιο, ο Κενταυρος.Θυμάμαι τότε γράφτηκα για πρώτη φορά στο Advendure με το ψευδώνυμο UltraTasos και προσπαθούσα να μάθω τα μυστικά των ορεινών υπερμαραθωνιων από το φόρουμ! Θυμάμαι επίσης με πόσο θαυμασμό διάβαζα για τους υπερμαραθωνιους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, και τις ιστορίες από τους συναθλητές και φίλους που ελάμβαναν μέρος σε αυτούς! Και βέβαια θυμάμαι τα πάντα για τους αγώνες στο Mont Blanc. Τότε, ούτε που μπορούσα να διανοηθώ ότι υπάρχει περίπτωση να λάβω κι εγώ μέρος σ'αυτον τον μοναδικής ομορφιάς αλλά και δυσκολίας αγώνα! Και να που σε μερικές μέρες θα στηθώ με την παρεουλα μου,την Goji Berry team, στην ξακουστη και φανταστική εκκίνηση του UTMB® 2015! Όλα ξεκίνησαν όταν με την ομάδα μας συμφωνήσαμε να πάρουμε μέρος για πρώτη φορά στην κλήρωση του UTMB® ελπίζοντας να τρέξουμε μετά από δύο ή τρία χρόνια. Αλλά για καλή μας τύχη, κληρωθηκαμε για φέτος. Έτσι εγώ, ο Μάνος ο Κυριακακης, ο Γιάννης ο Ανδρέου, ο Νίκος ο Ανδρουτσος και ο Σπύρος ο Γονιωτακης, καθώς και οι υπόλοιποι Έλληνες φίλοι,θα είμαστε μαζί στην αψίδα στο Chamonix στις 28/8 για τον μεγάλο αγώνα! Έχοντας την εμπειρία πια των 2 Vft, των 2 Mythical και του ROUT νομίζω ότι η προετοιμασία ήταν πιο "εύκολη" και στηρίχτηκε κυρίως στις ανάγκες του σώματος μου και στις ιδιαιτερότητες του αγώνα. Δηλαδή μεγάλες ανηφοριές με παρατεταμένες κατηφοριές. Για τον λόγο αυτό έφτιαξα ένα μονοπάτι direct προς την κορυφή της Πεντέλης και προς τον Διόνυσο για κατηφόρα, μιας και οι περισσότερες προπονήσεις έγιναν στην Πεντέλη. Και βέβαια ξεκινώντας στις 6:00 το πρωί, αφού για μας τους οικογενειάρχες πρέπει μες την μέρα να προλάβουμε τα πάντα! Οι προπονήσεις ξεκίνησαν το Πάσχα και ήταν πιο πολύ ποιοτικές πάρα ποσοτικές φροντίζοντας να ακούω και να ξεκουράζω το σώμα μου, αποφεύγοντας τους τραυματισμούς. Έκανα δύο αγώνες, την Ζήρεια και τον Φαεθωνα και μερικές μεγάλες προπονήσεις με την παρεούλα στην Πάρνηθα όπου συζητούσαμε για τον αγώνα αλλά και πάνω από όλα το διασκεδάζαμε! Επίσης ενημερωθήκαμε για όλες τις λεπτομέρειες του αγώνα από τον μετρ του είδους, τον Νίκο Πετρόπουλο τον οποίο και ευχαριστώ πολύ! Και από τις 9 Αυγούστου που ξεκίνησαν οι οικογενειακές διακοπές φροντίζω να ξεκουραστώ όσο το δυνατόν πιο πολύ κρατώντας το σώμα μου σε εγρήγορση με μικρές δυνατές προπονησουλες και λίγο κολύμπι. Έτσι νομίζω ότι τώρα πια είμαι έτοιμος από όλες τις απόψεις για να απολαύσω τον πολύ δύσκολο αυτό αγώνα. Και ναι! Ο βασικός μου στόχος είναι να τερματίσω τα 170 χιλιόμετρα έχοντας απολαύσει κάθε ομορφιά και κάθε τοπίο του μοναδικού βουνού, στην καλύτερη δυνατή κατάσταση! Εκτίμηση για τον χρόνο έχει γίνει, γύρω στις 36 ώρες κυρίως για να υπολογίσω τον ανεφοδιασμό και την διατροφή μου. Εύχομαι το όνειρο μας να γίνει για τον καθένα μας μια μοναδική εμπειρία και να επιστρέψουμε υγιείς έχοντας νιώσει για άλλη μια φορά τα απέραντα συναισθήματα των ultra αυτή τη φορά στο μοναδικό Mont Blanc!

Παναγιώτης Γούναρης: Έφτασε ο καιρός για τη μεγάλη εμπειρία της χρονιάς UTMB®, το ονομάζω εμπειρία και όχι αγώνα γιατί άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται ο κανόνας του "σημασια έχει το ταξίδι και οχι ο προορισμός". Στη προκειμένη περίπτωση ο προορισμός σου προκαλεί δέος: 170χιλ. στις Αλπεις αλλά όλο το ταξίδι ... προπονήσεις αγώνες τραυματισμοί γνωριμίες θα κάνουν αυτήν την εμπειρία ξεχωριστή! Ξεπερνώντας όλες τις προκλησεις απλά ερχεσαι ένα βήμα πιο κοντά στον εαυτό σου γνωρίζοντας τον καλυτερα στην απολυτη αρμονια που σου χαρίζει η επαφή σου με το βουνο!!Καθώς εϋχομαι καλή επιτυχία σε ολους όσους λάβουν μέρος να γυρίσουμε υγιείς και με χαμόγελα, το μυαλό ταξιδεύει ηδη στην επομενη  προκληση ..........!!!!!

Μάνος Κυριακάκης:Εχθές το μεσημέρι στην τελευταία μου βουνίσια προπόνηση πριν τον αγώνα γύρω από το Mont Blanc στις Άλπεις είχα συνέχεια στο μυαλό μου την μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου, το κομμάτι συγκεκριμένα που παίζει κάθε χρόνο στην εκκίνηση του μεγάλου αυτού αγώνα, conquest of paradise ! Επηρεασμένος από τα βιντεακια του UTMB® που βλέπω υπολογιστή ή υποσυνείδητα ο εγκέφαλος μου λέει “ήρθε η ωρα” ; Για αυτόν τον αγώνα άκουσα όταν ξεκινούσα το τρέξιμο και την γνωριμία μου με τον Νίκο Πετρόπουλο, ο Νίκος θα πάει να τρέξει στις Άλπεις μου έλεγαν και εγώ είχα εντυπωσιαστεί ! Πω Πω ... ποσο θα ήθελα καποια στιγμη να καταφερω κάτι τέτοιο ! ήταν η πρωτη μου σκεψη και ας μην ειχα κάνει ακόμη ουτε μαραθωνιο στο βουνό. Ο αγώνας αυτός φανταζει σαν το αποκορύφωμα του ορεινού τρεξιματος, το άγιο δισκοπότηρο που λένε και Αγγλιστί. Φέτος τελικά είναι η σειρά μας, η δική μου και των φίλων μου από την ομάδα μας « Goji Berry Team» που δηλώσαμε παρέα με σκοπό να έχουμε πιθανότητες για το 2016, δεν παίζαμε lotto καλύτερα, η τύχη παραήταν με το μέρος μας και κληρωθήκαμε με την πρωτη ! αυτό μας βρήκε λίγο απροετοίμαστους αλλά και απρόθυμους να κάνουμε πίσω. Παρά τις οικονομικές δυσκολίες, που τοτε δεν ήταν τιποτα σε σχέση με το πως εξελίχθηκαν τα πράγματα και μικρούς η μεγαλύτερους τραυματισμούς ετοιμαστήκαμε οπως μπορούσε ο καθένας μας. Ελπιζω ότι με λίγη τύχη θα ανταπεξελθουμε και θα απολαύσουμε αυτον τον αγώνα που τόσο λαχταρήσαμε και που τόσο μας τρομάζει οσο έρχεται πιο κοντά η ωρα. Καλή επιτυχία και καλό τερματισμό σε όλους τους φίλους Έλληνες που θα πάρουν μέρος στους αγώνες του UTMB®. Ας απολαύσουμε την διαδρομή και την θέα σε αυτή την θάλασσα των βουνών που πάμε να περιπλανηθούμε, οπως λέει και ενα ρητό... « η περιπέτεια αρχίζει εκεί που τελειώνει η άνεση » Ραντεβού στο Chamonix λοιπόν !

Γιάννης Κουρκουρίκης: Πριν από πολλά χρόνια, πολύ πριν ξεκινήσω να τρέχω στα βουνά, είχα διαβάσει ένα άρθρο στο περιοδικό Runner για τους αγώνες του Mont Blanc. Μου έκανε φοβερή εντύπωση το μέγεθος της διαδρομής και το πως τρέχεις σε έναν τέτοιο αγώνα, με τι ψυχολογία στήνεσαι στην εκκίνηση για να διανύσεις τόσα χιλιόμετρα σε τέτοιο τερέν, βράδυ και πολλές φορές κάτω από δύσκολες  καιρικές συνθήκες. Τα πράγματά άλλαξαν για μένα  από την ώρα που ασχολήθηκα με το ορεινό τρέξιμο και με τις υπεραποστάσεις γενικότερα. Ανακάλυψα ότι έχω την ικανότητα να αντέχω στους πολύωρους αγώνες, μια ικανότητα που δουλεύτηκε και καλλιεργήθηκε πολλά χρόνια μέσα από τον υψηλό πρωταθλητισμό στο άθλημα της κωπηλασίας. Έτσι μετά από τρία χρόνια προσμονής ήρθε η σειρά μου φέτος να συμμετέχω και εγώ σε μια από τις μεγαλύτερες γιορτές του ορεινού τρεξίματος στον κόσμο και στην απόσταση των 100 μιλίων. Μεγάλη απόσταση, άλλη μια μεγάλη πρόκληση για μένα μιας και θα είναι ο μεγαλύτερος αγώνας μου σε βουνό μέχρι τώρα. Είμαι σε αρκετά καλή κατάσταση  αν και το καλοκαίρι η προπόνηση δυσκολεύει λόγω καιρικών συνθηκών και δουλειάς. Το ''αγωνιστικό '' μου τεστ, τα 80χλμ στο Ζαγόρι ,μου πήγε πάρα πολύ καλά με αποτέλεσμα να αισθάνομαι μεγαλύτερη σιγουριά. Βεβαία είμαι έτοιμος για όλα τα σενάρια μια και είμαστε άνθρωποι και όχι μηχανές και σε έναν τέτοιου μεγέθους αγώνα όλα μπορούν να συμβούν. Η προετοιμασία μου φέτος είχε πολλούς αγώνες μιας και αναζητούσα εντονότερα  προπονητικά ερεθίσματα και κάτω από συνθήκες κούρασης, κάτι που συναντάς στους πολύωρους αγώνες. Μπορώ να πω ότι η προσέγγιση αυτή με βοήθησε να προετοιμαστώ καλά και επιδιώκω έναν καλό τερματισμό. Εύχομαι καλή επιτυχία και καλό τερματισμό σε όλους του Έλληνες που θα συμμετέχουν.